Een bijzondere belevenis in een bijzondere stad

“Love gives us wings to soar above it all.”

      - Sara Atzmon, Hongaarse Holocaust overlevende

Vandaag hebben wij met school iets heel erg bijzonders en ontroerend meegemaakt. Het was in de Bezemstraat te gemeente Den Haag.

Waar zou ik het over hebben, zou je denken. Ik heb het over Het Rachelmonument. Wij hebben er ook op gespeeld, want het is tegelijkertijd een monument en een speeltoestel voor kinderen. Maar wat moet het eigenlijk voorstellen? Het is een Joods kindermonument dat bestaat uit zes ladders. Deze ladders lijken op grote op elkaar gestapelde stoelen. De bedoeling ervan is dat de kinderen van tegenwoordig erop naar boven kunnen klimmen, naar de hemel, waar de Joodse kinderen nu ook zijn. Rondom het monument bevindt zich een ring waarin gegraveerd staat: “Verdwenen is de Joodse buurt. Verdwenen zijn de kinderen. Weggevoerd en vermoord in de Tweede Wereldoorlog. Omdat ze Joods waren. Ongeveer 1700 Haags-Joodse kinderen keerden niet meer terug. Velen van hen speelden hier. Gingen hier naar school. Laten we ze niet vergeten en zorgen dat zoiets nooit meer gebeurt”.

Ik vind dat heel triest en ontroerend. Je gaat erbij diep nadenken en realiseer je steeds meer hoe erg het in die tijd was. Je beseft hoe de mensen zich toen voelden en natuurlijk vooral hoe de ouders zich voelden.

Van de vele dingen die wij die dag gezien hebben, heeft het Rachelmonument het meeste indruk op mij gemaakt.