De klas heeft de stad Den Haag verkend. Tevens kreeg de klas
ook een opdracht om een blog hierover te schrijven. Ik ga dit blog schrijven
over het Joods Kindermonument, helaas ben ik zonder te weten dat dit het
monument was er langs gelopen. Dit is niet zo vreemd, het lijkt immers niet op
een monument. Het wordt ook gebruikt als een speeltoestel voor kinderen. De formele naam is het Joods Kindermonument. Het staat op
het Rabbijn Maarsenplein in het centrum van Den Haag. In 2006 is de naam
Bezemstraat gewijzigd in Rabbijn Maarsenplein, ter nagedachtenis aan rabbijn
Isaac Maarsen,
de Joodse opperrabbijn (rabbijn is een soort priester voor joden) van Den Haag
in de Tweede Wereldoorlog.
Vroeger stond er op de bezemstraat een school waar het
merendeel van de kinderen joods was. Tijdens de tweede wereld oorlog werd deze
school ontruimd. De joodse kinderen moesten naar concentratiekampen waar er uiteindelijk
meer dan 1700 kinderen zijn gestorven. Op
het monument staan 400 voornamen plus leeftijden als het ware
ingekrast in het staal, bijvoorbeeld Rachel 12 jaar of Mozes 16 jaar etc.. Dit
zijn echt de namen van de omgekomen kinderen en ze staan symbool voor alle
omgekomen joodse kinderen.
Het monument heeft de vorm
van zes trappen/stoelen. De stoelen kunnen niet meer worden gebruikt,
omdat de Joodse kinderen er niet meer zijn. Via de trap klim je omhoog richting
de hemel waar de kinderen nu zijn
Ook staat er in de rand/cirkel op de grond om het monument
heen een inscriptie. Dit is geschreven
in zowel het Hebreeuws als het Nederlands. Ook vindt je in deze rand de
zogenaamde jodenster. Er staat:
‘Verdwenen is de Joodse buurt. Verdwenen zijn de kinderen. Weggevoerd en vermoord in de Tweede Wereldoorlog. Omdat ze Joods waren. Ongeveer 1700 Haags-Joodse kinderen keerden niet meer terug. Velen van hen speelden hier. Gingen hier naar school. Laten we ze niet vergeten en zorgen dat zoiets nooit meer gebeurt’.
‘Verdwenen is de Joodse buurt. Verdwenen zijn de kinderen. Weggevoerd en vermoord in de Tweede Wereldoorlog. Omdat ze Joods waren. Ongeveer 1700 Haags-Joodse kinderen keerden niet meer terug. Velen van hen speelden hier. Gingen hier naar school. Laten we ze niet vergeten en zorgen dat zoiets nooit meer gebeurt’.
Ik vind op het eerste gezicht het niet echt op een monument
lijken, maar de gedachte erachter vind ik erg triest en mooi. Nu ik dat weet
zou ik niet zo snel op dit monument gaan spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten